Funcións trigonométricas inversas

De testwiki
Revisión feita o 5 de marzo de 2025 ás 12:19 por imported>Andresv.63 (Notación)
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)
Saltar á navegación Saltar á procura

En matemáticas, as funcións trigonométricas inversas (tamén chamadas funcións arco[1]) son as funcións inversas das funcións trigonométricas, baixo dominios debidamente restrinxidos. Concretamente, son as inversas das funcións seno, coseno, tanxente, cotanxente, secante e cosecante,[2] e úsanse para obter un ángulo a partir de calquera das razóns trigonométricas do ángulo. As funcións trigonométricas inversas úsanse amplamente en enxeñaría, navegación, física e xeometría.

Notación

Para unha circunferencia de raio 1, arcsin e arccos son as lonxitudes dos arcos reais determinadas polas cantidades en cuestión.

Modelo:Ver tamén Existen varias notacións para as funcións trigonométricas inversas. A convención máis común é nomear as funcións trigonométricas inversas mediante un prefixo de arco (arc): Modelo:Math, Modelo:Math, Modelo:Math, etc.[3] (Esta convención úsase ao longo deste artigo).

Esta notación xorde das seguintes relacións xeométricas: ao medir en radiáns, un ángulo de Modelo:Mvar radiáns corresponderá a un arco cuxa lonxitude é Modelo:Mvar, onde Modelo:Mvar é o raio da circunferencia. Así, na función da circunferencia goniométrica, o coseno de x é tanto o arco como o ángulo, porque o arco dunha circunferencia de raio 1 é o mesmo que o ángulo. Ou, "o arco cuxo coseno é Modelo:Mvar" é o mesmo que "o ángulo cuxo coseno é Modelo:Mvar", porque a lonxitude do arco da circunferencia en raios é a mesma que a medida do ángulo en radiáns.[4]

Nas linguaxes de programación de ordenadores, as funcións trigonométricas inversas denomínanse frecuentemente polas formas abreviadas asin,acos,atan.[5]

As notacións sin1(x),cos1(x),tan1(x), etc., introducidas por John Herschel en 1813, [6][7]utilízanse a miúdo,[3] que é útil (por exemplo) para definir o multivalor de cada función trigonométrica:

tan1(x)={arctan(x)+πkk}.

Isto pode parecer entrar en conflito loxicamente coa semántica común para expresións como Modelo:Math ou Modelo:Math, que se refiren á potencia numérica e non á composición de funcións e, polo tanto, pode producir confusión entre a notación para o recíproco (inverso multiplicativo) e a función inversa.

Polo tanto, desde 2009, o estándar ISO 80000-2 especificou unicamente o prefixo "arc" para as funcións inversas.

Conceptos básicos

Os puntos etiquetados como Modelo:Color, Modelo:Color, Modelo:Color representan a lonxitude do segmento de liña desde a orixe ata ese punto. Modelo:Color, Modelo:Color e Modelo:Color son as alturas da liña que comeza no eixo Modelo:Mvar, mentres que Modelo:Color, Modelo:Color e Modelo:Color son lonxitudes ao longo do eixo Modelo:Mvar que comezan desde a orixe.

Valores principais

Dado que ningunha das seis funcións trigonométricas é un a un, deben estar restrinxidas para ter funcións inversas. Polo tanto, o rango de resultados das funcións inversas son subconxuntos dos dominios das funcións orixinais.

Por exemplo, empregando Modelo:Em no sentido de funcións multivaloradas, do mesmo xeito que a función raíz cadrada y=x podería definirse a partir de y2=x,, a función y=arcsin(x) defínese de xeito que sin(y)=x.

Para un número real dado x, con 1x1, hai múltiples (de feito, infinitos numerábeis moitos) números y tal que sin(y)=x; por exemplo, sin(0)=0, mais tamén sin(π)=0, sin(2π)=0, etc. Cando só se desexa un valor, a función pode restrinxirse á súa rama principal. Con esta restrición, para cada x do dominio, a expresión arcsin(x) hase avaliar só a un único valor, chamado valor principal. Estas propiedades aplícanse a todas as funcións trigonométricas inversas.

As principais inversas están listadas na seguinte táboa.

Nome Notación habitual Definición Dominio de Modelo:Mvar para un resultado real Intervalo do valor principal habitual
(radiáns)
Intervalo do valor principal habitual
(graos)
arco seno Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math
arco coseno Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math
arco tanxente Modelo:Math Modelo:Math todos os números reais Modelo:Math Modelo:Math
arco cotanxente Modelo:Math Modelo:Math todos os números reais Modelo:Math Modelo:Math
arco secante Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math ou Modelo:Math Modelo:Math ou Modelo:Math
arco cosecante Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math Modelo:Math ou Modelo:Math Modelo:Math ou Modelo:Math

Se se permite que Modelo:Mvar sexa un número complexo, entón o intervalo de Modelo:Mvar aplícase só á súa parte real.

Solucións de ecuacións trigonométricas elementais

Cada unha das funcións trigonométricas é periódica na parte real do seu argumento, percorrendo todos os seus valores dúas veces en cada intervalo de 2π:

  • O seno e a cosecante comezan o seu período en 2πkπ2 (onde k é un número enteiro), rematan en 2πk+π2, e teñen os opostos entre 2πk+π2 a 2πk+3π2.
  • O coseno e a secante comezan o seu período en 2πk, rematan en 2πk+π. E teñen os opostos en 2πk+π ata 2πk+2π.
  • A tanxente comeza o seu período en 2πkpi2, remata en 2πk+pi2, e despois repíteo entre 2πk+pi2 ata 2πk+3π2.
  • A cotanxente comeza o seu período en 2πk, remata en 2πk+π, e despois repíteo entre 2πk+π e 2πk+2π.

Esta periodicidade reflítese nos inversos en xeral, onde k é algún número enteiro.

A seguinte táboa mostra como se poden usar as funcións trigonométricas inversas para resolver igualdades que inclúen as seis funcións trigonométricas estándar. Suponse que os valores dados θ, r, s, x, e y atópanse todos dentro de intervalos apropiados para que as expresións relevantes a continuación estean ben definidas. Teña en conta que "para algúns kZ" é só outra forma de dicir "para algúns números enteiros k".

O símbolo ,, é a igualdade lógica e indica que se o lado esquerdo é verdadeiro, entón tamén o é o lado dereito e, pola contra, se o lado dereito é verdadeiro, o lado esquerdo tamén o é.

Ecuación se e só se Solución
sinθ=y θ= (1)k arcsin(y) + πk for some k
cscθ=r θ= (1)k arccsc(r) + πk for some k
cosθ=x θ= ± arccos(x) + 2 πk for some k
secθ=r θ= ± arcsec(r) + 2 πk for some k
tanθ=s θ= arctan(s) + πk for some k
cotθ=r θ= arccot(r) + πk for some k


Por exemplo, se cosθ=1 entón θ=π+2πk=π+2π(1+k) para algúns k. Mentres que se sinθ=±1 entón =π2+π(k+1) para algúns k, onde k será par se sinθ=1 e será impar se sinθ=1. As ecuacións secθ=1 e cscθ=±1 teñen as mesmas solucións que cosθ=1 e sinθ=±1, respectivamente.

En todas as ecuacións anteriores Modelo:Em as que se acaban de resolver (é dicir, agás sin/cscθ=±1 e cos/secθ=1), o enteiro k na fórmula está únicamente determinado por θ (para r,s,x, e y fixos).

Transformando ecuacións

As ecuacións anteriores pódense transformar usando as identidades de reflexión e desprazamento:[8]

Transforming equations by shifts and reflections
Argument: _= θ π2±θ π±θ 3π2±θ 2kπ±θ,
(k)
sin_= sinθ cosθ sinθ cosθ ±sinθ
csc_= cscθ secθ cscθ secθ ±cscθ
cos_= cosθ sinθ cosθ ±sinθ cosθ
sec_= secθ cscθ secθ ±cscθ secθ
tan_= tanθ cotθ ±tanθ cotθ ±tanθ
cot_= cotθ tanθ ±cotθ tanθ ±cotθ

Estas fórmulas implican, en particular, que se cumpre o seguinte:

sinθ=sin(θ)=sin(π+θ)=sin(πθ)=cos(π2+θ)=cos(π2θ)=cos(π2θ)=cos(π2+θ)=cos(3π2θ)=cos(3π2+θ)cosθ=cos(θ)=cos(π+θ)=cos(πθ)=sin(π2+θ)=sin(π2θ)=sin(π2θ)=sin(π2+θ)=sin(3π2θ)=sin(3π2+θ)tanθ=tan(θ)=tan(π+θ)=tan(πθ)=cot(π2+θ)=cot(π2θ)=cot(π2θ)=cot(π2+θ)=cot(3π2θ)=cot(3π2+θ)

onde trocando sincsc, trocando cossec, e trocando tancot dá as ecuacións análogas para csc,sec,cot, respectivamente.

Así, por exemplo, usando a igualdade sin(π2θ)=cosθ, a ecuación cosθ=x pódese transformar en sin(π2θ)=x, o que permite usar a solución da ecuación ;sinφ=x; (onde φ:=π2θ); esa solución é: φ=(1)karcsin(x)+πk; para algún kZ, que pasa a ser:

π2θ=(1)karcsin(x)+πk para algún kZ

onde úsase o feito de que (1)k=(1)k e substituíndo h:=k demostra que outra solución a ;cosθ=x; é:

θ=(1)h+1arcsin(x)+πh+π2 para algún hZ.

A substitución arcsinx=π2arccosx; pódese usar expresando o lado dereito da fórmula anterior en termos de arccosx; en lugar de arcsinx.

Relacións entre funcións trigonométricas e funcións trigonométricas inversas

As funcións trigonométricas das funcións trigonométricas inversas están tabuladas a continuación. Unha forma rápida de derivalas é considerando a xeometría dun triángulo rectángulo, cun lado de lonxitude 1 e outro lado de lonxitude x, despois aplicando o Teorema de Pitágoras e as definicións das razóns trigonométricas.

Paga a pena notar que para arco secante e arco cosecante, o diagrama asume que x é positivo e, polo tanto, o resultado ten que ser corrixido mediante o uso de valor absoluto e a operación signo (sgn).

θ sin(θ) cos(θ) tan(θ) Diagrama
arcsin(x) sin(arcsin(x))=x cos(arcsin(x))=1x2 tan(arcsin(x))=x1x2
arccos(x) sin(arccos(x))=1x2 cos(arccos(x))=x tan(arccos(x))=1x2x
arctan(x) sin(arctan(x))=x1+x2 cos(arctan(x))=11+x2 tan(arctan(x))=x
arccot(x) sin(arccot(x))=11+x2 cos(arccot(x))=x1+x2 tan(arccot(x))=1x
arcsec(x) sin(arcsec(x))=x21|x| cos(arcsec(x))=1x tan(arcsec(x))=sgn(x)x21
arccsc(x) sin(arccsc(x))=1x cos(arccsc(x))=x21|x| tan(arccsc(x))=sgn(x)x21

Relacións entre as funcións trigonométricas inversas

Os valores principais habituais das funcións arcsin(x) (vermello) e arccos(x) (azul) representados no plano cartesiano.
Os valores principais habituais das funcións arctan(x) e arccot(x) representadas gráficamente no plano cartesiano.
Valores principais das funcións arcsec(x) e arccsc(x) representadas gráficamente no plano cartesiano.

Ángulos complementarios:

arccos(x)=π2arcsin(x)arccot(x)=π2arctan(x)arccsc(x)=π2arcsec(x)

Argumentos negativos:

arcsin(x)=arcsin(x)arccsc(x)=arccsc(x)arccos(x)=πarccos(x)arcsec(x)=πarcsec(x)arctan(x)=arctan(x)arccot(x)=πarccot(x)

Argumentos recíprocos:

arcsin(1x)=arccsc(x)arccsc(1x)=arcsin(x)arccos(1x)=arcsec(x)arcsec(1x)=arccos(x)arctan(1x)=arccot(x)=π2arctan(x), se x>0arctan(1x)=arccot(x)π=π2arctan(x), se x<0arccot(1x)=arctan(x)=π2arccot(x), se x>0arccot(1x)=arctan(x)+π=3π2arccot(x), se x<0

As identidades anteriores pódense usar polo feito de sin e csc seren recíprocas (é dicir, csc=1sin), como o son cos e sec, e tan e cot.

Identidades útiles se só se ten un fragmento dunha táboa seno:

arcsin(x)=12arccos(12x2), if 0x1arcsin(x)=arctan(x1x2)arccos(x)=12arccos(2x21), if 0x1arccos(x)=arctan(1x2x)arccos(x)=arcsin(1x2), se 0x1 , do que obtemosarccos(1x21+x2)=arcsin(2x1+x2), se 0x1arcsin(1x2)=π2sgn(x)arcsin(x)arctan(x)=arcsin(x1+x2)arccot(x)=arccos(x1+x2)

Sempre que aquí se usa a raíz cadrada dun número complexo, escollemos a raíz coa parte real positiva (ou a parte imaxinaria positiva se o cadrado fose real negativo).

Unha forma útil que se desprende directamente da táboa anterior é

arctan(x)=arccos(11+x2), if x0.

Obtense ao recoñecer que cos(arctan(x))=11+x2=cos(arccos(11+x2)).


Da fórmula do ángulo metade, tan(θ2)=sin(θ)1+cos(θ), obtemos:

arcsin(x)=2arctan(x1+1x2)arccos(x)=2arctan(1x21+x), if 1<x1arctan(x)=2arctan(x1+1+x2).

Fórmula de adición arctanxente

arctan(u)±arctan(v)=arctan(u±v1uv)(modπ),uv1.

Isto derívase da fórmula da suma de ángulos da tanxente

tan(α±β)=tan(α)±tan(β)1tan(α)tan(β),

sendo

α=arctan(u),β=arctan(v).

En cálculo

Modelo:AnchorDerivadas de funcións trigonométricas inversas

Modelo:Principal

As derivadas para valores complexos de z son as seguintes:

ddzarcsin(z)=11z2;z1,+1ddzarccos(z)=11z2;z1,+1ddzarctan(z)=11+z2;zi,+iddzarccot(z)=11+z2;zi,+iddzarcsec(z)=1z211z2;z1,0,+1ddzarccsc(z)=1z211z2;z1,0,+1

Só para valores reais de x:

ddxarcsec(x)=1|x|x21;|x|>1ddxarccsc(x)=1|x|x21;|x|>1

Só para valores reais de x:

Estas fórmulas pódense obter en función das derivadas das funcións trigonométricas. Por exemplo, se x=sinθ, logo dx/dθ=cosθ=1x2, e por tanto

ddxarcsin(x)=dθdx=1dx/dθ=11x2.

Expresión como integrais definidas

Integrando a derivada e fixando o valor nun punto dáse unha expresión para a función trigonométrica inversa como unha integral definida:

arcsin(x)=0x11z2dz,|x|1arccos(x)=x111z2dz,|x|1arctan(x)=0x1z2+1dz,arccot(x)=x1z2+1dz,arcsec(x)=1x1zz21dz=π+x11zz21dz,x1arccsc(x)=x1zz21dz=x1zz21dz,x1

Cando x é igual a 1, as integrais con dominios non limitados son integrais impropias, mais aínda así están ben definidas.

Serie infinita

Similar ás funcións seno e coseno, as funcións trigonométricas inversas tamén se poden calcular usando series de potencias, como se indica a continuación.

Para o arcoseno, a serie pódese obter expandindo a súa derivada, 11z2, como serie binomial, e integrando termo por termo (usando a definición integral como se indica arriba). A serie para arcotanxente pódese obter de xeito similar expandindo a súa derivada 11+z2 nunha serie xeométrica, e aplicando a definición integral anterior (ver series de Leibniz).

arcsin(z)=z+(12)z33+(1324)z55+(135246)z77+=n=0(2n1)!!(2n)!!z2n+12n+1=n=0(2n)!(2nn!)2z2n+12n+1;|z|1
arctan(z)=zz33+z55z77+=n=0(1)nz2n+12n+1;|z|1zi,i

As series para as outras funcións trigonométricas inversas pódense dar en función destas segundo as relacións indicadas anteriormente. Por exemplo, arccos(x)=π/2arcsin(x), arccsc(x)=arcsin(1/x), etc. Outra serie vén dada por:Erro na cita: Falta a etiqueta </ref> para a etiqueta <ref> correspondente (O termo da suma para n = 0 é o produto vacío, polo que é 1).

Alternativamente, isto pódese expresar como

arctan(z)=n=022n(n!)2(2n+1)!z2n+1(1+z2)n+1.

Outra serie para a función arcotanxente vén dada por

arctan(z)=in=112n1(1(1+2i/z)2n11(12i/z)2n1),

onde i=1 é a unidade imaxinaria.[9]

Fraccións continuadas para arcotanxente

Dúas alternativas á serie de potencias para arcotanxente son estas fraccións continuas xeneralizadas:

arctan(z)=z1+(1z)231z2+(3z)253z2+(5z)275z2+(7z)297z2+=z1+(1z)23+(2z)25+(3z)27+(4z)29+

A segunda delas é válida no corte do plano complexo. Hai dous cortes, de −i ata o punto do infinito, baixando polo eixo imaxinario, e desde i ata o punto do infinito, subindo no mesmo eixo. Funciona mellor para números reais que van de −1 a 1. Os denominadores parciais son os números naturais impares e os numeradores parciais (despois do primeiro) son só (nz)2, e cada cadrado perfecto aparece unha vez.

A primeira foi desenvolvida por Leonhard Euler; a segunda por Carl Friedrich Gauss utilizando a serie hiperxeométrica de Gauss.

Integrais indefinidas de funcións trigonométricas inversas

Para valores reais e complexos de z:

arcsin(z)dz=zarcsin(z)+1z2+Carccos(z)dz=zarccos(z)1z2+Carctan(z)dz=zarctan(z)12ln(1+z2)+Carccot(z)dz=zarccot(z)+12ln(1+z2)+Carcsec(z)dz=zarcsec(z)ln[z(1+z21z2)]+Carccsc(z)dz=zarccsc(z)+ln[z(1+z21z2)]+C

Para x real ≥ 1:

arcsec(x)dx=xarcsec(x)ln(x+x21)+Carccsc(x)dx=xarccsc(x)+ln(x+x21)+C

Para todos os x reais non comprendidos entre -1 e 1:

arcsec(x)dx=xarcsec(x)sgn(x)ln|x+x21|+Carccsc(x)dx=xarccsc(x)+sgn(x)ln|x+x21|+C

O valor absoluto é necesario para compensar os valores tanto negativos como positivos das funcións arcosecante e arcocosecante. A función signo tamén é necesaria debido aos valores absolutos nas derivadas das dúas funcións, que crean dúas solucións diferentes para valores positivos e negativos de x.

Estas poden simplificarse aínda máis usando as definicións logarítmicas das funcións hiperbólicas inversas:

arcsec(x)dx=xarcsec(x)arcosh(|x|)+Carccsc(x)dx=xarccsc(x)+arcosh(|x|)+C

O valor absoluto no argumento da función arcosh crea unha metade negativa da súa gráfica, facéndoa idéntica á función logarítmica con signo mostrada anteriormente.

Todas estas antiderivadas pódense derivar usando integración por partes e as formas derivadas simples mostradas arriba.

Exemplo

Usando udv=uvvdu (é dicir, integración por partes), facemos

u=arcsin(x)dv=dxdu=dx1x2v=x

Daquela

arcsin(x)dx=xarcsin(x)x1x2dx,

que pola simple substitución w=1x2, dw=2xdx dá o resultado final:

arcsin(x)dx=xarcsin(x)+1x2+C.

Extensión ao plano complexo

A Superficie de riemann para o argumento da relación Modelo:Math. A folla laranxa do medio é a folla principal que representa Modelo:Math. A folla azul de arriba e a folla verde de abaixo están desprazadas por Modelo:Math e Modelo:Math respectivamente.

Dado que as funcións trigonométricas inversas son funcións analíticas, pódense estender desde a recta real ata o plano complexo. Isto resulta en funcións con varias follas e puntos de ramificación. Unha forma posíbel de definir a extensión é:

arctan(z)=0zdx1+x2zi,+i

onde a parte do eixo imaxinario que non se atopa estritamente entre os puntos de ramificación (−i e +i) é o corte de rama entre a folla principal e outras follas.

O camiño da integral non debe cruzar un corte de rama. Para un z que non está nun corte de rama, un camiño en liña recta de 0 a z é ese camiño. Para un z que esta nun corte de rama, o camiño debe achegarse desde Modelo:Nowrap para o corte da rama superior e desde Modelo:Nowrap para o corte da rama inferior.

A función arcoseno pódese definir como:

arcsin(z)=arctan(z1z2)z1,+1

onde (a función de raíz cadrada ten o seu corte ao longo do eixo real negativo e) a parte do eixo real que non se atopa estritamente entre −1 e +1 é a rama de corte entre a folla principal de arcsin e outras follas;

arccos(z)=pi2arcsin(z)z1,+1

que ten o mesmo corte que arcsin;

arccot(z)=π2arctan(z)zi,i

que ten o mesmo corte que arctan;

arcsec(z)=arccos(1z)z1,0,+1

onde a parte do eixo real entre −1 e +1 inclusive é o corte entre a folla principal de arcsec e outras follas;

arccsc(z)=arcsin(1z)z1,0,+1

que ten o mesmo corte que arcsec.

Formas logarítmicas

Estas funcións tamén se poden expresar usando o logaritmo complexo. Isto estende o seu dominios ata o plano complexo dun xeito natural. As seguintes identidades para os valores principais das funcións cúmprense en todas as partes que se definen, mesmo nos seus cortes de rama.

arcsin(z)=iln(1z2+iz)=iln(1z2iz)=arccsc(1z)arccos(z)=iln(i1z2+z)=π2arcsin(z)=arcsec(1z)arctan(z)=i2ln(izi+z)=i2ln(1+iz1iz)=arccot(1z)arccot(z)=i2ln(z+izi)=i2ln(iz1iz+1)=arctan(1z)arcsec(z)=iln(i11z2+1z)=π2arccsc(z)=arccos(1z)arccsc(z)=iln(11z2+iz)=iln(11z2iz)=arcsin(1z)

Xeneralización

Dado que todas as funcións trigonométricas inversas producen un ángulo dun triángulo rectángulo, pódense xeneralizar usando a fórmula de Euler para formar un triángulo rectángulo no plano complexo. Alxebricamente, isto dános:

ceiθ=ccos(θ)+icsin(θ)

ou

ceiθ=a+ib

onde a é o lado adxacente, b é o lado oposto e c é a hipotenusa. A partir de aquí, podemos resolver para θ.

eln(c)+iθ=a+iblnc+iθ=ln(a+ib)θ=Im(ln(a+ib))

ou

θ=iln(a+ibc)


Proba exemplo

sin(ϕ)=zϕ=arcsin(z)

Usando a definición exponencial de seno e sendo ξ=eiϕ,

z=eiϕeiϕ2i2iz=ξ1ξ0=ξ22izξ1ξ=iz±1z2ϕ=iln(iz±1z2)

(escóllese a rama positiva)

ϕ=arcsin(z)=iln(iz+1z2)
Gráficos de roda de cores de funcións trigonométricas inversas no plano complexo
Arcoseno de z no plano complexo. Arcoseno de z no plano complexo. Arctanxente de z no plano complexo.
arcsin(z) arccos(z) arctan(z)
Arcosecante de z no plano complexo. Arcosecante de z no plano complexo. Arcotanxente de z no plano complexo.
arccsc(z) arcsec(z) arccot(z)

Aplicacións

Atopar o ángulo dun triángulo rectángulo

A triángulo rectángulo con lados relativos a un ángulo no punto A.

As funcións trigonométricas inversas son útiles cando se intenta determinar os dous ángulos restantes dun triángulo rectángulo cando se coñecen as lonxitudes dos lados do triángulo. Lembrando as definicións de triángulo rectángulo de seno e coseno, despréndese que

θ=arcsin(opostohipotenusa)=arccos(contiguohipotenusa).

Moitas veces, a hipotenusa é descoñecida e habería que calculala antes de usar o arcoseno ou arcocoseno usando o teorema de Pitágoras: a2+b2=h2 onde h é a lonxitude da hipotenusa. O arcotanxente é útil nesta situación, xa que non se precisa a lonxitude da hipotenusa.

θ=arctan(opostocontiguo).

Por exemplo, supoña que un tellado baixa 8 metros mentres avanza 20 metros. O tellado forma un ángulo θ coa horizontal, onde θ pódese calcular do seguinte xeito:

θ=arctan(opostocontiguo)=arctan(baixaavanza)=arctan(820)21.8.


Función arcotanxente con parámetro de localización

En moitas aplicacións a solución y da ecuación x=tan(y) é aproximarse o máis posíbel a un valor dado <η<. A solución adecuada prodúcese pola función arcotanxente modificada por un parámetro

y=arctanη(x):=arctan(x)+πrni(ηarctan(x)π).

A función rni redondea ao enteiro máis próximo.

Notas

Modelo:Listaref

Véxase tamén

Modelo:Commonscat

Bibliografía

Outros artigos

Ligazóns externas

Modelo:Control de autoridades