Derivación (matemática)

De testwiki
Saltar á navegación Saltar á procura
Para a derivación en cálculo, véxase Derivada.
Para a técnica de análise numérica, véxase Derivación numérica.
Derivación.
Derivación.

A derivación, matematicamente, é un concepto esencial para determinar os espazos tanxentes sobre variedades diferenciábeis, e as súas calidades, propiedades e consecuencias.

É unha peza fundamental, clave no desenvolvemento da teoría para a xeometría diferencial tal e como está estruturada actualmente.

Definición de derivación

Sexa M unha variedade diferenciábel e pM, chamaremos derivación no punto p a

δp:(M) aplicación lineal, é dicir:
f,g(M), λ,
  • δp(g+f)=δp(g)+δp(f),
  • δp(λf)=λδp(f).
e tal que δp(fg)=δp(f)g|p+f|pδp(g), f,g(M), é dicir, que cumpre a regra de Leibniz.

Observación

(M) é o conxunto de funcións diferenciábeis en M, e é un álxebra conmutativa, (é un espazo vectorial).
f|p é equivalente a f(p), é dicir, f avaliado no punto p.

Exemplos de derivación

A derivada parcial

Sexa M=n e pM, vexamos que a aplicación seguinte é derivación:

xi|p:(M).ffxi|p

Demostración:

Vexamos primeiro que é lineal, é dicir, que f,g(M) e λ vemos que:
  • (f+g)xi|p=fxi|p+gxi|p,
  • (λg)xi|p=λgxi|p.
Vexamos finalmente que é unha derivación:
(fg)xi|p=fxi|pg|p+f|pgxi|p.
Queda, así, demostrado que a derivada parcial é unha derivación.

A derivada direccional

Sexa M=n, pM e vM:v=1, pódese ver, de igual modo que no exemplo anterior, que a aplicación seguinte é derivación:

v|p:(M)ffv|p.

Definicións

Plano tanxente.
Plano tanxente.

Sexa M unha variedade diferenciábel e pM, chamaremos espazo tanxente a M en p ao espazo vectorial das derivacións de M en p, notado por 𝒯pM, e os seus elementos chamaranse vectores tanxentes a M en p.

Consecuencias

Propiedade da derivación dunha función localmente constante

Sexa M unha variedade diferenciábel, pM, δp𝒯pM e f(M) tal que U contorno aberto en p onde f(x)=λ, xM, entón temos que δpf=0.

Demostración:

Por linealidade de δp temos
δp(f)=δp(λ)=δp(λ1)=λδp(1),
aquí, aplicando a condición de derivación a δp(1) temos
δp(1)=δp(11)=δp(1)1+1δp(1)=δp(1)+δp(1),
de simplificar este último, resulta δp(1)=0, aplicándoo ao anterior resulta que δp(f)=0.

Exemplo

Interésanos que a función localmente constante sexa infinitamente diferenciábel en todas as partes, é dicir, de clase 𝒞:

  • a función meseta ρ asociada a (p,V), onde ρ(x)=1, xkV,k compacto cuxo interior contén a p.

Propiedade da derivación do produto coa función meseta

Sexa M unha variedade diferenciábel, pM, δp𝒯pM, f(M) e ρ unha función meseta asociada a (p,V), temos que:

δp(ρf)=δp(f).

Demostración:

Aplicando a regra de Leibniz temos que δp(ρf)=δp(ρ)f(p)+ρ(p)δp(f), pola propiedade anterior temos que δp(ρf)=0f(p)+1δp(f)=δp(f).

Propiedade

Sexa M unha variedade diferenciábel, pM,δp𝒯pM e f,g(M) tal que V contorno aberto en p onde f|V=g|V, entón temos que:

δp(f)=δp(g).

Demostración:

Sexa ρ unha función meseta asociada a (p,V), temos así que ρf=ρg en todo M tamén ρf,ρg(M) por tanto δp(ρf)=δp(ρg), e pola propiedade anterior temos que δp(f)=δp(g).

Véxase tamén

Bibliografía

  • Carlos Currás Bosch, Geometria diferencial: varietats diferenciables i varietats de Riemann, Ed:UB. 2003.

Modelo:Control de autoridades