Función booleana: Diferenzas entre revisións
imported>Andresv.63 parte final |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión actual feita o 29 de decembro de 2024 ás 18:43

En matemáticas, unha función booleana é unha función cuxos argumentos e resultado asumen valores dun conxunto de dous elementos (normalmente {verdadeiro, falso}, {V, F}, {V,T], {0,1} ou {-1,1}).[1][2] Os nomes alternativos son función de verdade (ou función lóxica), usado na lóxica. As funcións booleanas son obxecto da álxebra de Boole, usada na informática e nas portas lóxicas.
Unha función booleana toma a forma , onde coñécese como dominio booleano e é un enteiro non negativo chamado aridade da función. No caso de , a función é un elemento constante de . Unha función booleana con múltiples saídas, con é unha función booleana vectorial.
Cada función booleana de dimensión pode expresarse como unha fórmula proposicional en variábeis , e dúas fórmulas proposicionais son loxicamente equivalentes se e só se expresan a mesma función booleana.
Exemplos
As funcións booleanas simétricas rudimentarias (conectivas lóxicas ou portas lóxicas) son:
- NOT, negación ou complemento: recibe unha entrada e devolve verdadeiro cando esa entrada é falsa ("non").
- AND ou conxunción: verdadeiro cando todas as entradas son verdadeiras ("ambas").
- OU ou disxunción: verdadeiro cando calquera entrada é verdadeira ("algunha delas ou ambas as dúas")
- XOR ou disxunción exclusiva: verdadeiro cando unha das súas entradas é verdadeira e a outra é falsa ("só algunha delas")
- Barra de Sheffer ou NAND: verdadeiro cando non é o caso de que todas as entradas sexan verdadeiras ("non ambas as dúas")
- NOR ou non ou lóxico : verdadeiro cando ningunha das entradas é verdadeira ("ningunha das dúas")
- XNOR ou igualdade lóxica: verdadeiro cando as dúas entradas son iguais ("iguais")
Representación

Unha función booleana pódese especificar de varias maneiras:
- Táboa de verdade: lista explícitamente o seu valor para todos os posíbeis valores dos argumentos
- Diagrama de Marquand: valores da táboa de verdade dispostos nunha cuadrícula bidimensional (usado nun mapa de Karnaugh)
- Diagrama de decisión binario, que enumera os valores da táboa de verdade na parte inferior dunha árbore binaria
- Diagrama de Venn, que representa os valores da táboa de verdade como unha cor das rexións do plano
Alxebricamente, como fórmula proposicional usando funcións booleanas rudimentarias:
- Forma normal de negación, unha mestura arbitraria de AND e OR dos argumentos e dos seus complementos
- Forma normal disxuntiva, como OU de ANDs dos argumentos e dos seus complementos
- Forma normal conxuntiva, como AND de ORs dos argumentos e os seus complementos
- Forma normal canónica, unha fórmula estandarizada que identifica de forma única a función:
- Forma normal alxébrica ou polinomio de Zhegalkin, como XOR de ANDs dos argumentos (non se admiten complementos)
- Forma normal disxuntiva completa (canónica), un OU de ANDs que contén cada argumento ou complemento (mintermos)
- Forma normal conxuntiva completa (canónica), un AND de ORs que contén cada argumento ou complemento (maxtermos)
- Forma canónica de Blake, o OR de todos os implicantes primos da función
As fórmulas booleanas tamén se poden mostrar como un Grafo.