Efecto Aharonov-Bohm

O efecto Aharonov-Bohm é un fenómeno cuántico descrito en 1949 por Werner Ehrenberg e Raymond Eldred Siday e redescuberto en 1959 por David Bohm e Yakir Aharonov: o patrón de interferencia entre dous feixes de electróns pode modificarse pola presenza dun campo magnético fóra das traxectorias clásicas dos electróns. O efecto Aharonov-Bohm é unha evidencia cuántica de que o momento linear $\overrightarrow{\pi }$ (cantidade de movemento clásico) das partículas de carga $q$ está dado por $\overrightarrow{\pi }=\overrightarrow{p}-q\overrightarrow{A}$ onde $\overrightarrow{A}$ é o vector potencial e $\overrightarrow{p}$ é o impulso.

En 1985, Akira Tonomura et al., realizaron un experimento que verificaría o efecto, que unha fonte coherente de electróns ao longo de diferentes camiños a través dun pequeno toroide revestido cunha película superconductora, as pequenas dimensións son de aproximadamente ~ 10 µm. Cando os electróns pasan a través do toroide, as franxas de interferencia toroidal xéranse a partir da luz que pasa polo pequeno toroide mostrando a diferenza de fase que é xerada na partícula cargada polo vector potencial nas rexións onde o campo e nulo.

Véxase tamén

Bibliografía

• Modelo:Cita publicación periódica
• Modelo:Cita publicación periódica
• Modelo:Cita publicación periódica .
• Mecánica Cuántica, Volume 1, Apéndice III, §4.b, C Cohen Tanoudji, B Diu, F Laloe, Hermann 1997,Modelo:ISBN

Ligazóns externas

• David Bohm Society: The Aharonov-Bohm Effect (arquivado en archive.org)
• The Quantum Experiment that ALMOST broke Locality (O experimento cuántico que CASE rompeu a localidade) - YouTube