Xerarquía das operacións

De testwiki
Saltar á navegación Saltar á procura

Modelo:1000 artigos icona título En matemáticas e programación (informática), a xerarquía ou orde das operacións aclara de forma inequívoca os procedementos para realizar o cálculo dunha determinada expresión matemática.

Por exemplo, en matemáticas e na maioría das linguaxes de programación, a operación de multiplicación ten preferencia á de adición; por exemplo na expresión 2+34 a resposta alxébrica é 14. As parénteses ou os corchetes poden ser empregados para evitar confusións, escribindo por exemplo 2+(34).

Dende a introdución da notación alxébrica moderna a multiplicación ten precedencia sobre a suma, calquear que sexa o lado do número onde apareza.[1] Polo tanto 3+45=45+3=23. Os expoñentes teñen precedencia sobre as sumas e as multiplicacións, e terían que ser colocados unicamente como superíndice á dereita da súa base. Para cambiar a orde das operacións, empréganse parénteses. Polo tanto, para forzar a adición sobre a multiplicación, escríbese (2+3)4=20, e para forzar a adición sobre a exponenciación, escríbese (3 + 5)2 = 64.

Orde das operacións

A orde das operacións é de esquerda a dereita, avaliando en orde os seguintes operadores:

  1. Expresións entre parénteses.
  2. Potenciación e raíces.
  3. Multiplicación e división.
  4. Suma e resta.

Isto significa que se unha expresión matemática está precedida por un operador e seguido por outro, o operador máis alto na listaxe debe ser aplicado primeiro. As propiedades conmutativa e asociativa da suma e do produto permites que os termos poidan ser sumados en calquera orde e os seren multiplicados en calquera orde, mais as operacións mixtas deben obedecer a orde estándar das operacións.

É útil tratar a división como o recíproco da multiplicación e a resta como a suma do opsto. Así, 3/4=3:4=314, é dicir o cociente entre 3 e 4 é igual ao produto de 3 e 14. Tamén 34=3+(4), é dicir a diferenza de 3 e 4 é igual á suma de tres positivo e catro negativo. Con este razoamento, pódese pensar 12+3 como a suma de 1, 2 negativo, e 3, e sumala en calquera orde: (12)+3=1+3=2 e en orde invers (32)+1=1+1=2, sempre que se manteña o signo negativo co 2.

O símbolo da raíz () require un símbolo de agrupación en todo o radicando. Adoita empregarse unha barra horizontal (vinculum) sobre o radicando.

Os expoñentes apilados aplícanse de arriba a abaixo.[2]

Os símbolos de agrupación poden ser utilizados para modificar a orde das operacións. Estes símbolos poden eliminarse coas propiedades asociativas e distributivas.

Exemplos

1+3+5=4+5=2+5=7.

Unha liña horizontal fraccionada tamén actúa como un símbolo da agrupación:

1+23+4+5=37+5.

Para facilitar a lectura, adoitan empregarse xunto coas parénteses () outros símbolos de agrupación, tales como chaves {} ou corchetes []. Por exemplo,

[(1+2)3](45)=[33](1)=1.

Calculadoras

Calculadoras diferentes seguen diferentes xerarquías de operacións. Moitas calculadoras sinxelas traballan de esquerda a dereita sen dar prioridade ningunha aos diferentes operadores. Por exemplo, escribindo

1 + 2 × 3 aparece 9,

En cambio, calculadoras máis sofisticadas empregan xerarquías estándares e por exemplo se se escribe

1 + 2 × 3 mostra como solución 7.

Notas

Modelo:Listaref

Véxase tamén

Ligazóns externas

Modelo:Control de autoridades