Maxima

De testwiki
Saltar á navegación Saltar á procura

Modelo:Software

Maxima é un potente paquete de software para realizar cálculos alxébricos en matemáticas e ciencias físicas. Está escrito en Common Lisp e execútase en todas as plataformas POSIX como macOS, Unix, BSD e Linux, así como en Microsoft Windows e Android. É un software libre lanzado baixo os termos da Licenza Pública Xeral (GPL) de GNU.

Cálculos simbólicos

Como a maioría dos sistemas de computación alxébrica, Maxima admite unha variedade de formas de reorganizar expresións alxébricas simbólicas, como a factorización polinómica, o cálculo do máximo común divisor polinómico, a expansión, a separación en partes reais e imaxinarias e a transformación de funcións trigonométricas en exponenciais e viceversa. Ten unha variedade de técnicas para simplificar expresións alxébricas que inclúen funcións trigonométricas, raíces e funcións exponenciais. Pode calcular antiderivadas simbólicas ("integrais indefinidas"), integrais definidas e límites. Pode obter expansións en serie así como termos das series de Taylor-Maclaurin-Laurent. Pode realizar manipulacións matriciais con entradas simbólicas.

Isto significa que pode resolver multitude de problemas matemáticos en forma de expresións sen necesidade dun cálculo numérico se non se require.

Cálculos numéricos

Maxima está especializado en operacións simbólicas, mais tamén ofrece capacidades numéricas como números enteiros de precisión arbitraria, números racionais e números de coma flotante, limitados só por restricións de espazo e tempo.

Interfaces

Captura de pantalla da interface wxMaxima para Maxima

Existen varias interfaces gráficas de usuario (GUI) dispoñibles para Maxima, aquí indicamos unha delas,

  • wxMaxima [1] é un front-end gráfico de alta calidade que utiliza o marco wxWidgets. wxMaxima proporciona unha estrutura de celas semellante á do caderno de Mathematica como se mostra na figura.

Exemplos de código Maxima

Operacións básicas

Aritmética de precisión arbitraria

Exemplo con big float con precisión de 40 díxitos

bfloat(sqrt(2)), fpprec=40;
1.41421356237309504880168872420969807857100

Función

f(x):=x^3;
f(4);

Resultado =

64

Expandir

expand((a-b)^3);
b3+3ab23a2b+a3

Factorizar

factor(x^2-1);
(x1)(x+1)

Resolución de ecuacións

x2+a x+1=0
solve(x^2 + a*x + 1, x) ;
[x=(a24+a2),x=a24a2]

Resolución de ecuacións numericamente

cosx=x
find_root(cos(x) = x, x, 0, 1);
0.7390851332151607
bf_find_root(cos(x) = x, x, 0, 1), fpprec = 50;
7.3908513321516064165531208767387340401341175890076101

Integral indefinida

x2+cosx dx
integrate(x^2 + cos(x), x);
sinx+x33

e vemos como non necesita mostrar un resultado numérico.

Integral definida

011x3+1dx
integrate(1/(x^3 + 1), x, 0, 1), ratsimp;
3log2+π332

Integral numérica

02sin(sin(x))dx
quad_qags(sin(sin(x)), x, 0, 2)[1];
1.247056058244003

Derivada

d3dx3cos2x
diff(cos(x)^2, x, 3);
8cosxsinx

Límite

limx1+sinhxex
limit((1+sinh(x))/exp(x), x, inf);
12

Teoría de números

Números primos entre 10 e 20:

primes(10, 20);
[11,13,17,19]

Elemento décimo da serie de Fibonacci:

fib(10);

Resulado=

55

Series

x=11x2
sum(1/x^2, x, 1, inf), simpsum;
π26

Expansións en serie

taylor(sin(x), x, 0, 9);
xx36+x5120x75040+x9362880
niceindices(powerseries(cos(x), x, 0));
i=0(1)ix2i(2i)!

Funcións especiais

bessel_j(0, 4.5);
0.3205425089851214
airy_ai(1.5);
0.07174949700810543

Notas

Modelo:Reflist

Véxase tamén

Outros artigos

Modelo:Clear

Ligazóns externas

Modelo:Control de autoridades