Inhibidor da acetilcolinesterase

De testwiki
Saltar á navegación Saltar á procura

Modelo:Non confundir

Acetilcolina
Acetilcolinesterase
Inhibición da acetilcolinesterase

Os inhibidores da acetilcolinesterase (AChEIs) con frecuencia chamados con menos precisión inhibidores da colinesterase,[1] inhiben o encima acetilcolinesterase ao degradaren por hidrólise o neurotransmisor acetilcolina en colina e acetato,[2] facendo incrementar desta maneira o nivel e a duración da acción da acetilcolina no sistema nervioso central, ganglios autónomos e unións neuromusculares, que son ricos en receptores da acetilcolina.[2] Os inhibidores da acetilcolinesterase son un dos dous tipos de inhibidores da colinesterase; o outro tipo son os inhibidores da butirilcolinesterase.[2] O encima acetilcolinesterase é o membro principal da familia encimática da colinesterase.[3]

Os inhibidores da acetilcolinesterase clasifícanse como reversibles, irreversibles ou case irreversibles (tamén chamados pseudoirreversibles).[4][5]

Mecanismo de acción

Organofosfatos

Os organofosfatos como o TEPP (tetraetil pirofosfato) e o sarín inhiben as colinesterases, encimas que hidrolizan o neurotransmisor acetilcolina.

O centro activo das colinesterases presenta dous sitios importantes, chamados sitio aniónico e sitio esterático. Despois de que a acetilcolina se une ao sitio aniónico, o grupo acetilo da acetilcolina pode unirse ao sitio esterático. Aminoácidos importantes que se encontran no sitio esterático son un glutamato, unha histidina e unha serina. Eses residuos interveñen na hidrólise da acetilcolina.

Hidrólise da acetilcolina, catalizada pola colinesterase no sitio esterático[6]

No sitio esterático clívase a acetilcolina, o que orixina un residuo libre de colina e unha colinesterase acetilada. Para que este estado acetilado se rexenere cómpre a hidrólise.[6][7]

Os inhibidores como o TEPP modifican o residuo de serina do sitio esterático da colinesterase.

Mecanismo de fosforilación polo cal as colinesterses quedan inhibidas. O organofosfato únese primeiro ao residuo de serina no sitio esterático da colinesterase e despois da transformación a unha molécula de fosfato, únese a un residuo de histidina. Isto ten como resultado a ocupación do sitio esterático e a inhibición da actividade de clivaxe da colinesterase.[6]

Esta fosforilación inhibe a unión do grupo acetilo da acetilcolina ao sitio esterático da colinesterase. Como o grupo acetilo non pode unirse á colinesterase, a acetilcolina non pode ser clivada. Polo tanto, a acetilcolina permanecerá intacta e acumularase nas sinapses. Isto dá lugar a unha continua activación dos receptores de acetilcolina, o cal orixina os síntomas agudos do envelenamento por TEPP.[8] A fosforilación da colinesterase polo TEPP (ou calquera outro organofosfato) é irreversible. Isto fai que a inhibición da colinesterase sexa permanente.[6][7]

A colinesterase queda irreversiblemente fosforilada segundo o seguinte esquema de reacción

E+PXEPXkA3EP+X

Neste esquema de reacción, E indica o encima, é dicir, a colinesterase, PX a molécula de TEPP, E–PX a colinesterase fosforilada reversible, k3 a velocidade de reacción do segundo paso, EP a colinesterase fosforilada e X o grupo saínte do TEPP.

A fosforilación irreversible da colinesterase ocorre en dúas etapas. Na primiera, a colinesterase queda reversiblemente fosforilada. Esta reacción é moi rápida. Despois, ten lugar a segunda etapa. A colinesterase forma un complexo moi estable co TEPP, no cal o TEPP está unido covalentemente á colinesterase. Esta é unha reacción lenta. Pero despois desta etapa a colinesterase queda inhibida irreversiblemente.[6]

A inhibición irreversible dependente do tempo da colinesterase pode describirse pola seguinte ecuación.[6]

lnEE0=k3t1+KII

Nesta fórmula, E é a actividade encimática restante, E0 é a actividade encimática inicial, t é o intervalo de tempo despois de mesturar a colinesterase e o TEPP, KI é a disociación constante para o complexo colinesterase-TEPP (E–PX) e I é a concentración do TEPP.

O mecanismo de reacción e a fórmula de arriba son ambos compatibles con outros organofosfatos. O proceso ocorre do mesmo xeito.

Ademais, certos organofosfatos poden causar polineuropatía retardada inducida por organofosfato (PNRIOF ou, en inglés, OPIDN). Esta é unha enfermidade, que se caracteriza pola dexeneración de axóns nos sistemas nerviosos central e periférico. Esta doenza aparece unhas poucas semanas despois da contaminación co organofosfato. Crese que a NTE (neuropathy target esterase, esterase diana da neuropatía) é afectada polo organofosfato que induce a enfermidade. Porén, non se atoparon referencias que indiquen que o TEPP é un dos organofosfatos que poden causar esta polineuropatía.[9]

Usos

Os inhibidores da acetilcolinesterase:[6]

Efectos secundarios

Posibles efectos secundarios dos inhibidores da acetilcolinesterase[18][19]
suave ; xeralmente diminúe potencialmente grave

Algúns efectos importantes dos inhibidores da acetilcolinesterase son:

A administración de inhibidores da acetilcolinesterase reversibles está contraindicado en pacientes con retención urinaria debida a obstrución uretral.

Sobredose

Produce hiperestimulación dos receptores nicotínicos e muscarínicos.[4]

Fase de titulación

Cando se usan no sistema nervioso central para aliviar síntomas neurolóxicos, como no caso da rivastigmina na enfermidade de Alzheimer, todos os inhibidores da acetilcolinesterase requiren que as doses se incrementen gradualmente durante varias semanas, e isto xeralmente denomínsase fase de titulación. Moitos outros tipos de tratamentos con fármacos poden requirir tamén unha fase de titulación ou de incremento. Esta estratexia utilízase para conseguir unha tolerancia de eventos adversos e para acadar o efecto clínico desexado.[19] Isto tamén prevén unha sobredose accidental e, polo tanto, recoméndase cando se inicia o tratamento con fármacos que son extremadamente potentes ou tóxicos (fármacos con baixo índice terapéutico).

Exemplos

Inhibidor reversible

Compostos que funcionan como inhibidor reversible competitivo ou non competitivo da acetilcolinesterase son os que teñen maior uso terapéutico. Entre eles están:

Táboa comparativa

Compación dos inhibidores reversibles da acetilcolinesterase
Inhibidor Duración Principal sitio de acción Uso clínico Efectos adversos
Edrophonium curta (10 min)[30] unión neuromuscular[30] diagnose da miastenia grave[30]
Neostigmina media (1–2 h)[30] unión neuromuscular[30] visceral[30]
Fisostigmina media (0,5–5 h)[30] parasimpático posganglionar[30] tratar o glaucoma (colirios)[30]
Piridostigmina media (2–3 h)[30] unión neuromuscular[30]

tratar a miastenia grave (vía oral)[30]

Diflos (Dyflos) longa[30] parasimpático posganglionar[30] historicamente para tratar o glaucoma (colirios)[30] tóxico[30]
Ecotiofato (irreversible) longa[30] parasimpático posganglionar[30] tratar o glaucoma (colirios)[30] efectos sistémicos[30]
Paratión (irreversible) longa[30] ningún[30] tóxico[30]

Inhibidor case irreversible

Os compostos que funcionan como inhibidores case irrevesibles da acetilcolinesterase son os que se usan máis como armas químicas ou pesticidas.

Notas

Modelo:Listaref

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Modelo:Control de autoridades