Ver o código fonte de «Extremos dunha función»

[[Ficheiro:Extrema example es.svg|miniatura|250px|Extremos dunha función.]]
En [[matemáticas]], os '''máximos''' e '''mínimos''' dunha [[Función matemática|función]], coñecidos colectivamente como '''extremos dunha función''', son os valores meirandes (máximos) ou máis pequenos (mínimos) que toma unha función nun punto situado xa sexa dentro dunha rexión en particular da curva (extremo local) ou no [[Dominio de definición|dominio]] da función na súa totalidade (extremo global ou absoluto).<ref>Stewart, James (2008): ''Calculus: Early Transcendentals''. Brooks/Cole. 6ª ed. ISBN 0-495-01166-5</ref><ref>Larson, Ron & Edwards, Bruce H. (2009): ''Calculus''. Brooks/Cole. 9ª ed. ISBN 0-547-16702-4</ref><ref>Thomas, George B., Weir, Maurice D. & Joel (2010): ''Thomas' Calculus: Early Transcendentals''. Addison-Wesley. 12ª ed. ISBN 0-321-58876-2</ref> De maneira máis xeral, os máximos e mínimos dun [[conxunto]] (como se define en [[teoría de conxuntos]]) son os [[Elemento maior e menor|elementos maior e menor]] no conxunto, cando existen. O localizar valores extremos é o obxectivo básico da [[Optimización (matemática)|optimización]] matemática.

==Extremos relativos ou locais==
Sexa <math>f(x): A\sub\mathbb{R} \longrightarrow \mathbb {R} </math>, sexa <math> x_0 \in A</math> e sexa <math> P\,(x_0, f(x_0)) </math> un punto pertencente á función.

Dise que <math> p </math> é un '''máximo local''' de <math> f </math> se existe unha [[veciñanza (Matemáticas)|veciñanza reducida]] de centro <math> x_0 </math>, en símbolos <math> {E'(x_0)} </math>, onde para todo elemento <math> x </math> de <math> {E'(x_0)} </math> se cumpre que <math> f(x) \le f(x_0) </math>. Para que esta propiedade posúa sentido estrito debe cumprirse <math> f(x) < f(x_0) </math>.

Analogamente, dise que o punto <math> p </math> é un '''mínimo local''' de <math> f </math> se existe unha veciñanza<ref>{{cita libro|apelidos=Masa Vázquez|nome=Xosé M.|apelidos2=Fortes López|nome2=Belén|título=Vocabulario de Matemáticas|ano=1995|editor=Servicio de Normalización Lingüística da Universidade de Santiago de Compostela|localización=Santiago de Compostela|isbn=84-8121-369-1}}</ref> reducida de centro <math> x_0 </math>, en símbolos <math> {E'(x_0)} </math>, onde para todo elemento <math> x </math> de <math> {E'(x_0)} </math> se cumpre que <math> f(x) \ge f(x_0) </math>.

==Extremos absolutos==
Sexa <math>f(x): A\sub\mathbb{R} \longmapsto \mathbb {R} </math>, sexa <math> x_0 \in A</math> e sexa <math> P\,(x_0, f(x_0)) </math> un punto pertencente á [[función matemática|función]].

Dise que <math>P</math> é un '''máximo absoluto''' de <math>f</math> se, para todo <math>x</math> distinto de <math>x_0</math> pertencente ao [[subconxunto]] <math>A</math>, a súa imaxe é menor ou igual ca a de <math>x_0</math>. Isto é:

<math>P\,(x_0, f(x_0))</math> máximo absoluto de <math>f \iff \forall x \ne x_0, x \in A, f(x_0) \ge f(x) </math>.

Analogamente, <math>P</math> é un '''mínimo absoluto''' de <math>f</math> se, para todo <math>x</math> distinto de <math>x_0</math> pertencente ao [[subconxunto]] <math>A</math>, a súa imaxe é maior ou igual ca a de <math>x_0</math>. Isto é:

<math>P\,(x_0, f(x_0))</math> mínimo absoluto de <math>f \iff \forall x \ne x_0, x \in A, f(x_0) \le f(x) </math>.

==Cálculo de extremos locais==
Dada unha función suficientemente derivábel <math>f(x): A\sub\mathbb{R} \longrightarrow \mathbb {R} </math>, definida nun intervalo aberto de <math>\mathbb {R}</math>, o procedemento para achar os extremos desta función é moi sinxelo:

# Áchase a primeira derivada de <math> f \rightarrow f'\,(x)</math>
# Áchase a segunda derivada de <math> f \rightarrow f''\,(x)</math>
# Iguálase a primeira derivada a 0: <math>f\,'(x) = 0 </math>
# Despéxase a variábel independente e obtéñense todos os valores posíbeis da mesma: <math> x = \big\{x_1, x_2,..., x_n / f'(x_i)= 0 \quad \forall i = 1,2,...,n \big\} </math>.
# Áchase a imaxe de cada <math>x_i\, </math> substituíndo a variábel independente na función.
# Agora, na segunda derivada, substitúese cada <math>x_i\,</math>:
## Se <math> f''\,(x_i) < 0 </math>, tense un '''máximo''' no punto <math> M\, (x_i, f(x_i))</math>.
## Se <math> f''\,(x_i) > 0 </math>, tense un '''mínimo''' no punto <math> m\, (x_i, f(x_i))</math>.
## Se <math> f''\,(x_i) = 0</math>, debemos substituír <math>x_i\,</math> nas sucesivas derivadas até que sexa distinto de cero. Cando se ache a derivada para a que <math>x_i\,</math> non sexa nulo, hai que ver que derivada é:
### Se a derivada é par, trátase dun '''extremo local'''; un máximo se <math>f^n\,(x_i) < 0 </math> e un mínimo se <math>f^n\,(x_i) > 0 </math>
### Se a derivada non é par, trátase dun '''[[punto de inflexión]]''', pero non dun extremo.

==Exemplo==
Sexa <math>f(x) = x^3 - 12x^2 + 45x -30 \,</math>. Achar os seus extremos locais e os seus puntos de inflexión.

Dada a función <math>f(x) = x^3 - 12x^2 + 45x - 30 \,</math>, tense que:

<math>f'\,(x) = 3x^2 -24x + 45</math>

<math>f''\,(x) = 6x - 24</math>

<math>f'''\,(x) = 6 </math>

*'''Extremos:'''

<math>f'\,(x) = 3x^2 - 24x + 45 = 0 \iff x \in \big\{3, 5\big\} </math>

<math>f''\,(3) = 6 \cdot 3 - 24 = -6 < 0 \Rightarrow </math> existe un máximo en <math> M\,(3, f(3)) \rightarrow M\,(3, 24) </math>.

<math>f''(5) = 6 \cdot 5 - 24 = 6 > 0 \Rightarrow </math> existe un mínimo en <math> m\,(5, f(5)) \rightarrow m\,(5, 20)</math>.

*'''Puntos de inflexión:'''

<math>f''(x) = 6x - 24 = 0 \iff x = 4</math>.

<math>f'''(4) = 6 \ne 0 \Rightarrow </math> existe un punto de inflexión en <math> P\,(4, f(4)) \rightarrow P\,(4, 22) </math>.

==Notas==
{{Listaref|30em}}

{{Control de autoridades}}

[[Categoría:Funcións]]