Función suave: Diferenzas entre revisións

De testwiki
Saltar á navegación Saltar á procura
imported>Andresv.63
mSen resumo de edición
 
(Sen diferenzas.)

Revisión actual feita o 11 de marzo de 2025 ás 21:19

Modelo:Outros homónimos

Unha función croque é unha función suave con soporte compacto.

En análise matemática, a suavidade dunha función é unha propiedade medida polo número de derivadas continuas (clase de diferenciabilidade) que ten sobre o seu dominio.[1]

Unha función de clase Ck é unha función con suavidade de polo menos Modelo:Mvar; é dicir, unha función de clase Ck é unha función que ten unha Modelo:Mvar-ésima derivada que é continua no seu dominio.

Unha función de clase C ou función C (pronunciada función C-infinito) é unha función infinitamente diferenciábel, é dicir, unha función que ten derivadas de todas as ordes (isto implica que todas estas derivadas son continuas).

Xeralmente, o termo función suave refírese a unha función C. No entanto, tamén pode significar "suficientemente diferenciábel" para o problema baixo consideración.

Clases de diferenciabilidade

A clase de diferenciabilidade é unha clasificación de funcións segundo as propiedades das súas derivadas. É unha medida da orde máis alta de derivada que existe e é continua para unha función.

Consideremos un conxunto aberto U na recta real e unha función f definida en U con valores reais. Sexa k un enteiro non negativo. A función f dise que é de clase de diferenciabilidade Ck se as derivadas f,f,,f(k) existen e son continuas en U. Se f é k-diferenciábel en U, entón está polo menos na clase Ck1 xa que f,f,,f(k1) son continuas en U. A función f dise que é infinitamente diferenciábel, suave, ou de clase C, se ten derivadas de todas as ordes en U. (Así, todas estas derivadas son funcións continuas sobre U.)[2] A función f dise que é de clase Cω, ou analítica, se f é suave (é dicir, f está na clase C) e a súa expansión en serie de Taylor arredor de calquera punto do seu dominio converxe á función nalgunha veciñanza do punto. Existen funcións que son suaves pero non analíticas; Cω está estritamente contido en C. As funcións croque son exemplos de funcións con esta propiedade.

Exemplos

Exemplo: continua (C0) mais non diferenciábel

A función C0 Modelo:Nowrap para Modelo:Nowrap e 0 en caso contrario.
A función Modelo:Nowrap para Modelo:Nowrap.
A función f: con f(x)=x2sin(1x) para x0 e f(0)=0 é diferenciábel. No entanto, esta función non é continuamente diferenciábel.
Unha función suave que non é analítica.

A función f(x)={xse x0,0se x<0 é continua, pero non diferenciábel en Modelo:Nowrap, polo que é de clase C0, pero non de clase C1.

Exemplo: finitamente diferenciábel (CModelo:Mvar)

Para cada enteiro par Modelo:Mvar, a función f(x)=|x|k+1 é continua e Modelo:Mvar veces diferenciábel en todos os Modelo:Mvar. En Modelo:Nowrap, non obstante, f non é Modelo:Nowrap veces diferenciábel, polo que f é de clase CModelo:Mvar, mais non de clase CModelo:Mvar onde Modelo:Nowrap.

Exemplo: diferenciábel mais non continuamente diferenciábel (non C1)

A función g(x)={x2sin(1x)se x0,0se x=0 é diferenciábel, con derivada g(x)={cos(1x)+2xsin(1x)se x0,0se x=0.

Como cos(1/x) oscila cando Modelo:Mvar → 0, g(x) non é continua en cero. Polo tanto, g(x) é diferenciábel mais non de clase C1.

Exemplo: diferenciábel mais non Lipschitz continua

A función h(x)={x4/3sin(1x)se x0,0se x=0 é diferenciábel pero a súa derivada non está limitada nun conxunto compacto. Polo tanto, h é un exemplo dunha función que é diferenciábel mais non localmente Lipschitz continua.

Exemplo: analítica (CModelo:Mvar)

A función exponencial ex é analítica, e polo tanto cae na clase Cω (onde ω é o menor ordinal transfinito). As funcións trigonométricas tamén son analíticas onde estean definidas, xa que son combinacións lineares de funcións exponenciais complexas eix e eix.

Exemplo: suave (CModelo:Mvar) mais non analítica (CModelo:Mvar)

A función croque f(x)={e11x2 se |x|<1,0 en caso contrario  é suave, polo que é de clase C, pero non é analítica en Modelo:Nowrap, e polo tanto non é de clase Cω. A función Modelo:Mvar é un exemplo dunha función suave con soporte compacto.

Clases de diferenciabilidade multivariábel

Unha función f:Un definida nun conxunto aberto U de n dise[3] que é de clase Ck en U, para un enteiro positivo k, se todas as derivadas parciais αfx1α1x2α2xnαn(y1,y2,,yn) existen e son continuas, para cada α1,α2,,αn enteiros non negativos, tal que α=α1+α2++αnk, e cada (y1,y2,,yn)U. Equivalentemente, f é de clase Ck en U se a derivada de Fréchet de orde k de f existe e é continua en cada punto de U. A función f dise que é de clase C ou C0 se é continua en U. As funcións de clase C1 tamén se din continuamente diferenciábeis.

Unha función f:Unm, definida nun conxunto aberto U de n, dise que é de clase Ck en U, para un enteiro positivo k, se todas as súas compoñentes fi(x1,x2,,xn)=(πif)(x1,x2,,xn)=πi(f(x1,x2,,xn)) para i=1,2,3,,m son de clase Ck, onde πi son as proxeccións naturais πi:m definidas por πi(x1,x2,,xm)=xi. Dise que é de clase C ou C0 se é continua, ou equivalentemente, se todas as compoñentes fi son continuas, en U.

O espazo das funcións Ck

Sexa D un subconxunto aberto da recta real. O conxunto de todas as funcións reais de clase Ck definidas en D é un espazo vectorial de Fréchet, coa familia contábel de seminormas pK,m=supxK|f(m)(x)| onde K varía sobre unha secuencia crecente de conxuntos compactos cuxa unión é D, e m=0,1,,k.

O conxunto das funcións C sobre D tamén forma un espazo de Fréchet. Úsanse as mesmas seminormas que antes, excepto que m pode variar sobre todos os valores enteiros non negativos.

Os espazos anteriores ocorren naturalmente en aplicacións onde se requiren funcións con derivadas de certas ordes; no entanto, especialmente no estudo de ecuacións diferenciais parciais, ás veces pode ser máis produtivo traballar con espazos de Sobolev.

Notas

Modelo:Reflist Modelo:Reflist

Véxase tamén

Modelo:Commonscat

Outros artigos

Modelo:Control de autoridades